Het heeft een tijdje geduurd maar dan heb je ook wat!
Bijna een maand geleden heb ik mijn laatste bericht geschreven over mijn 20 uurs check. Nu, zon 3 weken later, heb ik alweer mijn 40 uurs check erop zitten!
Allereerst even over de dagelijkse gang van zaken hier in Amerika;
Bijna elke dag wordt er gevlogen. Soms heb je de vroege vlucht te pakken van zon half 7 (waarbij je rond half 6 al op school word verwacht) en soms sta je op het schema voor de vlucht in de middag (rond 3 uur). Daar tussen in kan natuurlijk ook (half 10, half 1). De laatste tijd heb ik vaak het genoegen om als eerste van de dag het vliegtuig te mogen betreden (vroege vlucht dus). Aan de ene kant is dit vervelend aangezien je dan vroeg naar bed moet om fatsoenlijk aan je uren te komen. Aan de andere kant is het super relaxt aangezien je nog heeeeeeeeel de dag voor je hebt en leuke dingen kunt doen (en ja de hele dag niks doen aan het zwembad is ook leuk).
Laatst begon er iemand uit de groep ineens over het feit dat er een NASCAR race stond geplanned in phoenix. Echt iets typisch Amerikaans wat je gewoon een keer gezien moet hebben!
27 Februari was het dan zo ver. We gingen met een groepje van onze klas naar de Phoenix International Raceway (PIR) om daar het gebrul van al die autos aan te horen.
Al mijn klasgenoten hadden al een kaartje online gekocht. Ik wist niet zeker of ik meekon omdat ik een solo vlucht had staan op de dag van de wedstrijd. Toen het weer niet helemaal mee zat, besloot ik als PIC (pilot in command) om de vlucht te cancellen. Daar aangekomen hadden ze gelukkig nog kaartjes die slechts 5 dollar duurder waren dan die van het internet!
Alleen de intro van het evenement bestaande uit het volkslied (national anthem), vuurwerk en overvliegende straaljagers in formatie zorgde al voor een kippenvel momentje!]
De phoenix SUNS tegen de denver NUGGETS. Een leuk potje opzich, ookal werd Phoenix behoorlijk weggespeeld door Denver. Tijdens de time-outs en pauzes tussen de speelhelfden door werd er genoeg gedaan om de mensen in het publiek te vermaken. Cheerleaders, Pizza dat het publiek in gegooid wordt, Dancing dad´s en een demonstratie van dunken met salto´s en nog meer dingen zorgde voor leuke intervallen tussen de spelmomenten door. Deze dingen samen met de wedstrijd zelf zorgde voor een leuke avond.
Pizzabakkers voordat ze pizzas in het publiek gooien! |
Misschien ook wel leuk om te vertellen dat ik mijn GROOTSTE HOT DOG OOIT heb gegeten. Tegenover het stadion waar de wedstrijd werd gespeeld verkochten ze hot dogs van 22 INCH (55,88 CM) lang !!!
Ongelooflijk maar waar.. Only in America zeg ik dan!
Goed... Back to business.
Vandaag heb ik mijn 40 uurs check met succes afgerond. Net als de 20 uurs check is dit een progressie check om te kijken of je voldoende progressie maakt tijdens de opleiding. Gisteren kon ik op mijn schema zien wie mijn examinator zou worden. Het was de heer Drew Deleon. Jawel, dezelfde meneer die ik ook op mijn 20uurs check had! Een hele aardige instructeur van een aantal kamergenoten van mij. Toen ik vanochtend op school aan kwam hoorde ik dat ik de Archer 962WG had voor mijn check --> jawel, het toestel dat ik ook had op mijn 20uurs check.. Best wel toevallig allemaal haha.
De check zelf is eigelijk hetzelfde als de 20uurs check, alleen wordt er nu veel strenger naar je gekeken en moet je meerdere procedures uit je hoofd kennen zoals engine failure, engine fire, short field landing, flapless landing etc. We gingen naar de North East practice area waar ik slow flight moest laten zien en wat stalls moest maken en daarna herstellen. Vervolgens trok de examinator het gas dicht en moest ik laten zien wat er moest gebeuren om het vliegtuig veilig aan de grond te zetten met deze zogenaamde `engine failure`. Ik koos een mooi weggetje uit en deed al mijn procedures waarna hij het gas weer erop gooide. Vervolgens gingen we terug naar Falcon Field waar ik een flapless landing moest laten zien waarbij je iets sneller en lager aankomt dan normaal. Vervolgens een touch & go gemaakt waarna ik nog een simulated-engine-failure kreeg op downwind (parallel aan de baan). Ik moest toch een short-approach maken en het vliegtuig zonder power op de baan zetten. Het ging allemaal harstikke goed en ik hoorde dat ik geslaagd was!
De volgende Check is mijn 70 uurs check! Dan krijg ik mijn eerste gouden strepen. Die check zal vooral bestaan uit uitwijken en navigeren. Naar verwachting zal ik die check ongeveer over een maand hebben.
Ik houd het even hierbij voor nu!
Groetjes uit Amerika
x-o-x Fer