Ferdi Colijn is nu Officieel Piloot. Met het behalen van mijn 70 uurs check heb ik ook mijn eerste gouden strepen gekregen!
Gister had ik de check. Die zou zijn samen met een instructeur die kan ingrijpen als er iets fout gaat en met de Chief Flight Instructor van de NLS op de achterbank om alles in de gaten te houden en te beoordelen. Na een briefing te hebben gehad wat er die dag allemaal zou gaan gebeuren ben ik naar het vliegtuig gelopen om mijn pre-flight te doen. Na enkele minuten kwamen de 2 instructeurs naar mijn vliegtuig en stapte in waarna ik de motor startte.
Het eerste gedeelte van de check was VFR-Navigatie. Je kunt een VFR-NAV log uitprinten waar je je koersen op kunt zetten, snelheden, tijden en brandstofverbruik. Dit in combinatie met je kaarten zou je moeten kunnen gebruiken om te navigaren in de lucht. Op een gegeven moment kreeg ik te horen dat ik moest diverten naar Bapchule. Dit is een klein plaatsje iets ten zuiden van phoenix. Wat je dan moet doen is ongeveer een koers schatten, anticiperen op de wind, je snelheid en afstand bepalen, de tijd die je erover doet bepalen en vervolgens het geschatte brandstofverbruik opschrijven. Dit doe je dus terwijl je ook nog eens het vliegtuig recht probeert te houden op de goede hoogte, koers en snelheid.
Na precies op de goede tijd bij Bapchule zijn aangekomen vertelde hij mij dat we "zogenaamd" een wolk in waren gevlogen. Ik moest toen mijn Hood opdoen (een soort pet waardoor je niet meer naar buiten kunt kijken maar alleen je instrumenten in de cockpit ziet) en een 180graden bocht naar links maken terwjil je je hoogte en snelheid constant probeert te houden. Hierna mocht ik de hood afdoen en kreeg ik meteen een Simulated Engine Failure.. ookwel: De instructeur trekt het gas dicht en doet net alsof je motor is uitgevallen. Je doet dat netjes wat je geleerd is (heel erg veel multitasken); Je houd je vliegtuig op 76 knopen, kiest een mooi weilandje uit om je noodlanding op te maken, doet al je flows en vervolgens precies goed uitkomen bij het veldje waar je de landing wil maken. Dit ging allemaal erg goed! Toen de CFI op de achterbank zag dat het goed ging en dat deze noodlanding daadwerkelijk zou werken, zei hij GO-AROUND waarna ik mijn motorvermogen weer terug kreeg en mijn neus weer de lucht in trok om terug op hoogte te komen. Direct hierna trok de instructeur weer mijn gas dicht. Toen was het 76 knopen houden en snel een plekje voor je neus aanwijzen om het kistje veilig aan de grond te zetten. "Okay, Go-Around" was het weer. De emergencies waren klaar en hij vertelde me dat ik naar Phoenix-Mesa Gateway Airport moest gaan om daar een Touch & Go te maken. Na deze Touch & Go ging ik door naar Falcon Field om 1 full stop te doen zonder flaps. Je komt dan iets sneller en iets lager aan. Ook heb je je neus iets meer omhoog dan normaal omdat je moet proberen af te remmen zonder flaps. Deze landing ging ook prima en we stonden weer veilig op de grond.
Na het uitzetten van de motor gaf de examinator mij gelijk een hand met de woorden: "Let me be the first one to congratulate you! That was a very nice pass!".
Eenmaal in zijn kantoor begonnen we te de-briefen (nabespreken) en kreeg ik mijn nieuwe epauletten in mijn handen gedrukt! Deze keer niet meer saai zwart, maar met 1 gouden streep op elke schouder!
Nou mensen, dat was het weer voor deze keer. Tot ziens, schrijfs en hoors en we spreken mekaar.
Groetjes Fer
