zondag 31 juli 2011

Commercial Pilot License !

Lieve mensen,

Sinds gister, 30 Juli 2011, ben ik Commercieel Piloot!
Na 6 maanden en 1 dag na mijn aankomst in Mesa heb ik eindelijk het felbegeerde Commerciele-piloten-brevet in de pocket!

Ik had mijn check met meneer Hammer (Head of Training van de KLM Flight Academy) en Mike Pardieu (mijn instructeur) als safety pilot voor de vlucht. Meneer Hammer zat als examinator achterin en Mike zat naast mij voor het geval er ingegrepen moest worden.

Om 5 uur 's ochtends stond ik op 't rooster. Dit betekend dat de briefing om 5 uur begint. Na een Oral Exam wat ongeveer een uur duurt was het tijd om te gaan vliegen. Ik had de Twinstar N424TS toegewezen gekregen voor deze checkvlucht. Na de pre-flight, engine start en run-up stond ik HOLD SHORT runway 04R. Net toen ik de tower op wilde roepen voor mijn take-off clearance zag ik een rood kruis door mijn CHT (Cylinder Head Temperature) indicator staan. Ik besloot terug te keren naar de ramp en het vliegtuig te squawken zoals dat heet. Dit is zegmaar dat je het vliegtuig diskwalificeerd. Er moet nu eerst door Maintenance naar gekeken worden en desnoods reparaties aan te pas komen voordat het weer de lucht in mag.

Goed, dit betekende dus dat ik een ander vliegtuig moest krijgen. Mike Bell van Dispatch gaf mij de N966WW. Na het berekenen van de performance en mass & balance werd mijn vliegtuig ineens weer veranderd naar de N4129M. Dit betekende dus dat ik de mass & balance + performance calculaties weer opnieuw mocht doen. In de tussentijd had ik zo veel vertraging opgelopen dat de winden die ik voor het berekenen van mijn navigatieplan had gebruikt niet meer actueel waren. Aangezien de winden vrijwel kalm waren kon ik mijn Magnetische Track's vliegen i.p.v. Headings.

Na een normale Take off vanaf Falcon Field (mijn laatste take-off vanaf Falcon Field) begon ik aan mijn navigatievlucht. Dit bestond uit een right-downwind departure, transition door Chandler Airport Airspace, over Phoenix Regional Airport heen, over Lake St. Cl. heen (een meertje) en vervolgens richting Sells Airport, waar ik naartoe moest plannen van meneer Hammer.
De navigatie vlucht verliep prima. Toen we iets ten zuiden van Lake St. Cl. waren zei de examinator dat er slecht weer op komst was uit het zuid-westen, waardoor ik moest uitwijken. Ik kreeg een "hood" op waardoor ik niet naar buiten kon kijken. Dit simuleerde dat we in de wolken waren gevlogen. Ik maakte een 180 graden bocht naar rechts en daalde 1000 voet. Na dit te hebben gedaan mocht ik de hood afdoen en diverteerde ik naar Casa Grande Airport. Zo'n 19 nautische mijlen en 8 minuten verder zat ik boven Casa Grande Airport en de diversion was geslaagd.
Nu was het tijd om naar 6500 ft te klimmen om wat maneuvers te gaan doen. Allereerst moest ik steep turns laten zien. Één naar links en één naar rechts. Vervolgens moest er slow-flight worden gedaan wat prima ging. Als laatste wilde hij een Full stall clean configuration zien en een Approach-to-stall in landing configuration.
Na het afronden van de maneuvers zei Mike dat er "zogenaamd" rook kwam uit de rechter motor. Waar rook is is vuur, dus de Engine Fire procedure moest gedaan worden. Na deze procedure was het vuur niet uit waardoor ik een duikvlucht moest maken om het vuur zogenaamd te doven. Tijdens de duikvlucht ging het vuur uit en kon ik aflevellen. Aangezien ik de motor die "in brand stond" had afgesloten moest ik met 1 motor (ook wel n-1 genoemd) doorvliegen naar het vliegveld wat het dichtst bij mij in de buurt lag op dat moment; Phoenix-Mesa Williams Gateway Airport. Na zo'n 15 NM n-1 vliegen (met rudder trim tijdens het enroute gedeelte gelukkig) kwamen we aan op het vliegveld van Gateway waar ik een n-1 landing moest laten zien. Na tot stilstand te zijn gekomen op de baan werd het gas weer open gegooid waarna er iets "mis" ging met de displays. Dit betekend allebij de throttle hendels dicht trekken en het vliegtuig tot stilstand brengen. Dit heet een Rejected Take off. Na dit te hebben gedaan stegen we weer op om een normale landing te laten zien. Vervolgens kreeg ik een engine failure op upwind (net na het opstijgen) en moest ik het hele circuit n-1 vliegen. Op final werd er geroepen: "GO-AROUND". Nu moest ik dus go-around met 1 motor. Dit betekend vol gas geven, richtingscontrole houden en het vliegtuig zo snel mogelijk opschonen (landingsgestel intrekken en flaps omhoog). Na dit te hebben gedaan kreeg ik mijn 2e motor weer terug en mocht ik nog een normaal circuitje laten zien. Na dit circuitje vervolgden we onze reis naar Falcon Field waar ik een flapless landing moest laten zien. Dit was meteen de laatste landing op Falcon voor mij want na deze landing zat de CPL Check erop.

Toen ik boven in het kantoor van de check examinator aankwam hoorde ik dat ik geslaagd was en werd het papierwerk in orde gemaakt. Vervolgens besproken we de vlucht. Hij vond het "over het algemeen een nette vlucht" en hij zei dat hij kon zien dat ik goed wist waar ik mee bezig was!

Nu is het zaak om de laatste sim sessies ter voorbereiding voor de ME-IR fase in portugal af te ronden. Dit zijn 5 sim missies. Ook zal ik zeer binnenkort mijn Wing in ontvangst nemen! Dit is een vleugeltje dat je op je colbert gespeld krijgt, net boven je linker borstzak. Dit hoort erbij als je "Commercieel Piloot" bent!

Ik zal binnenkort horen wanneer mijn terugreis naar Nederland staat gepland dus ik hou jullie op de hoogte!

Groetjes,

Ferdi

Geen opmerkingen:

Een reactie posten