Beste volgers,

Zondag 31 Juli is de laatste keer dat ik van me heb laten horen, sorry hiervoor.
Ik heb enkele dagen na mijn laatste blog mijn Wing Ceremony meegemaakt. Hier kreeg ik dus mijn goudkleurige wing met CAE-nls in het midden. Het voelt supergoed om hiermee te mogen lopen.

De winguitreiking was samen met klasgenootjes van mij die inmiddels door het vele samenzijn goede vrienden zijn geworden; Kay Oosterholt, Larissa Westendorp en Tim Bruijnen. De rest van de klas zou later die maand hun wing uitgereikt krijgen.

Na de winguitreiking kon ik nog niet meteen naar huis. Eerst moesten er nog een paar LOFT sessies afgerond worden. Dit zijn sim missies waarbij je voorbereid wordt op je ME-IR check in Portugal.

Na een week lang in de FNPT II sim te hebben gezeten van de DA42-TDI was het tijd om te vertrekken uit het warme Arizona. Tijd om terug te gaan naar Nederland na 6,5 maand!

Toen ik aankwam op Schiphol na twee lange vluchten (PHX - WASHINGTON DULLES & WASHINGTON DULLES - AMSTERDAM) stonden een hoop familieleden op mij te wachten! Super leuk om iedereen weer te zien na zo'n lange tijd. Ook waren er twee spandoeken gemaakt met de teksten '"Congrats, you did it" en "Welkom thuis, Piloot Ferdi". Met op de één en wing gemaakt door m'n paps die helemaal op schaal was en op de ander een vliegtuig getekend. Ook kreeg ik een pilotenpet op m'n hoofd gedrukt waardoor het plaatje compleet was! Na de dag zo goed mogelijk te hebben volgehouden hield ik het op een gegeven moment niet meer. Mijn ogen vielen dicht en het was klaar voor die dag. Uiteraard had ik wel eerst nog even een Big Tasty naar binnen gewerkt, want die hadden ze in Amerika niet, haha.

Na bijna 2 maanden in Nederland was het tijd om op 5 Oktober te vertrekken met Laris, Kay, Tim en Timo naar Evora, Portugal. We zitten in een 4-sterren-hotel met het ontbijt inbegrepen. De dag na aankomst mochten we gelijk de schoolbanken in. Hier werden we bekend gemaakt met de Europese regelgeving en alle procedures die op de CAE Global Academy Evora worden gebruikt. Ook namen we even snel de systemen door van de DA42-TDI. Van de buitenkant is het hetzelfde vliegtuig als in Amerika, alleen is het nu een Turbo Diesel Injectie in plaats van een normale Fuel Injectie. Als je naar de foto's kijkt in eerdere blogberichten zie je dat we in amerika 6 hendels hadden in het midden van de cockpit, waarmee we de motor bedienden. Nu hebben we er nog maar 2. De rest wordt geregeld door de ECU (Engine Control Unit). Deze neemt een hoop taken van ons over waardoor het vliegen zelf makkelijker wordt en we ons beter kunnen concentreren op de procedures van het instrument vliegen in Europa.

Na 11 dagen niks doen sinds de groundschool (behalve leren aan het zwembad) was het eindelijk tijd om te vliegen. We hadden onze vlucht met R. Cortez, wat één van de mogelijke checkinstructeurs is. Ja, ik zeg onze, want ik had meteen een back-to-back missie met Kay. We gingen een IFR vlucht maken naar Faro, een populaire bestemming van Airlines als Transavia.com, Ryanair en Easyjet. Ik vloog de heenweg. De takeoff was enorm spectaculair. Na zo lang niet te hebben gevlogen voelt het weer magisch om met een vliegtuig te accelereren. En ik maar denken dat die Opel Tigra van mij een aardige versnelling had... 
Op Faro hebben we een paar Approaches kunnen doen waarbij we een aantal kilometer uit de kust werden gestuurd door de Controller. Super mooi boven de blauwe zee aan de zuidkust van Portugal. Toen we verder gingen op de approach werd ik achter een Easyjet a319 aangestuurd wat ook super mooi was. We zaten gewoon in het treintje richting de baan zoals je ook op schiphol al die kisten achter elkaar ziet hangen, en nu hingen wij hier gewoon tussen in ons "Light" catagorie vliegtuigje. Na de approach op Faro vlogen we langs de kust op 1000ft (ongeveer 300m) richting het westen om vervolgens op het VFR veldje genaamd Portimao te landen. Hier zijn kay en ik omgewisseld; Ik naar de achterbank en Kay achter de stuurknuppel. Ik heb de takeoff gefilmd om een beetje een impressie te kunnen geven aan de mensen die het zich niet zo goed voor kunnen stellen.
Vervolgens precies hetzelfde gedaan.. Approaches op Faro en vervolgens terug naar LPEV, mijn nieuwe thuisbasis op korte termijn.

De dag erna stond ik weer ingepland voor een vlucht. Deze keer met de Nederlandse instructeur R. Rangel. Na een Aantal approaches op Beja en één approach op Evora was het alweer voorbij en zag ik dat ik voor de dag erna alweer op de planning stond.
Ik stond ingepland voor een back-to-back met kay naar Montijo met diezelfde Nederlandse instructeur.
Kay zou beginnen, waarna we vervolgens zouden switchen op het vliegveld van Montijo en ik terug zou vliegen. Het mocht helaas niet zo zijn; Na ongeveer drie kwartier vliegen ging er een waarschuwingslampje branden dat de ECU niet in orde zou zijn. Ditzelfde vliegtuig heeft al vaker aan de grond gestaan voor een ECU failure en we hadden geen zin om dalijk ook vast te staan op een ander vliegveld. We besloten dus terug te keren naar LPEV en na een paar uur wachten hoorden we van maintenance dat er die dag niet meer gevlogen zou worden. Uiteindelijk kregen we te horen dat het vliegtuig ook toe was aan haar 100-uurs inspectie. Dit is een inspectie dat maintenance moet uitvoeren na iedere 100 uur dat het vliegtuig in gebruik is geweest. Dat was dus vorige week Woensdag dat ik dat hoorde. Het is inmiddels alweer Dinsdag.. Bijna een week later en nog steeds is er niet meer gevlogen sinds dien. Ook hebben we te horen gekregen dat het vliegtuig pas weer vrijdag op z'n voegst in gebruik genomen kan worden. Dit betekend dat we onze al eerder verzette terugtickets wederom moeten verzetten. De precieze datum horen we nog.

Wel leuk is dat 5 mensen uit mijn klas gisteren zijn aangekomen in Portugal. Dit maakt het wachten toch net even wat leuker!

Alle foto's en video's volgen later. Ik beschik nu even niet over de middelen om alle foto's online te krijgen dus die hebben jullie van me tegoed.

Hopelijk heb ik jullie weer een goede indruk kunnen geven van wat er allemaal gebeurd is de afgelopen maanden.

Groetjes vanuit Portugal,

Fer